ПАНОПТИКОН

Грузија/Франција/Италија/Романија / 95мин

Синопсис
Откако татко му го напушта за да стане православен монах, Сандро се бори да ја усогласи својата должност кон Бога и неговата пробудена сексуалност, што се манифестира на неконтролирани начини и го води кон сомнително однесување, додека бара смисла и припадност во турбулентното општество на постсоветска Грузија.
Приказната не е важна само за грузиското општество денес, туку е релевантна и за многу други земји во моментов. Силни струи на национализам, фашизам и верска нетолеранција кон сè што е различно се појавија на многу места, а сепак имаме тенденција да заборавиме дека најголемите ефекти од ваквите движења може да се видат кај тинејџерите, бидејќи ова е таа ранлива возраст кога се обликува личноста на поединецот.

Фестивали и НАГРАДИ

Интернационален филмски фестивал Карлови вари 2024 (Специјална награда на Екуменското жири), Азиско-Пацифички филмски фестивал 2024 (Најдобар нов актер), Медитерански филмски фестивал Монпеље 2024 (Најдобар филм)

Режисер: на Георге Сикарулидзе

Ѓорѓи СИХАРУЛИЏЕ е грузиско-американски режисер. Неговите кратки филмови се „Рибата што се удави“ (2014), чија премиера беше на Филмскиот фестивал Клермон Феран, „Црвени јаболка“ (2016) и „Нова година“ (2018), кои беа селектирани на Меѓународниот филмски фестивал во Торонто и „Татковина“, кој премиерно беше прикажан на Филмскиот фестивал Санденс во 2019 година. Неговиот прв долгометражен филм „Паноптикон“ (2024) беше развиен во резиденцијата „Синефондејшн“ на Филмскиот фестивал во Кан, како и во „Торино скрипт лаб“ во 2019 година и „Торино фигур лаб“ во 2020 година. Премиерата беше во главната конкуренција на Филмскиот фестивал во Карлови Вари, каде што ја доби наградата на Екуменското жири. Претходно, Џорџ предавал сценарио и режија на Универзитеот Њу Јорк и Универзитетот Колумбија.